Morgen is een workshop olie op water. Die had ik al eens gevolgd en ik had ook veel geleerd van Mieke en Joep die met veel geduld alles uitlegden en je hielpen. Veel op internet gezocht naar beschrijvingen en ideeën en ik had ook al verschillende malen geoefend met mijn fotomaatje. Dat waren gezellige middagen en zijn hele mooie

foto's geworden. Waarom dan nu weer opnieuw? Nou het is om te beginnen een verslaving, het is echt heel leuk om te doen. Nu had ik me in mijn hoofd gezet dat ik deze keer geen druppels met een wazige achtergrond wilde hebben maar ik wilde de details van de achtergrond in de druppels hebben. Zo gepiept dacht ik. Nou dat bleek dus heel anders te gaan......

De eerste middag was het niet gelukt. Wel alles weer doorgenomen en geprobeerd of ik nog wist hoe het ging,  zodat ik bij de workshop zo kon beginnen. Ook uitgeprobeerd welke olie het het beste doet. Om de druppels die over het water drijven op de plek te zetten waar ik ze wilde zetten stak ik een vinger erin. Gevolg mijn broek vol olievlekken. Mmmm, dat hou ik niet zo van. De fotocamera staat op het statief en hangt boven de bak met water waar de oliedruppels op drijven. Die druppels blijven in beweging, dat is niet makkelijk om vast te leggen, zeker niet met het statief. En nu had ik ook nog eens een doel voor ogen. Och ja, ik was in ieder geval klaar voor de workshop. Alles in een kratje gedaan, wat nieuw papier gekocht en gaan met die banaan.

Op zaterdag was de workshop. Dat was weer heel leuk en gezellig. De tijd vloog voorbij en zodoende had ik mijn doel niet bereikt. Wel met iedereen een praatje gemaakt en een lekker stukje vlaai gegeten. Het was gewoon heel gezellig! Bij thuiskomst vertelt hoe leuk het was geweest, maar ik was toch ook een beetje geïrriteerd, ik had me een doel in mijn hoofd gezet en het wilde maar niet lukken. Dus maar weer alles uit de krat gepakt en opgezet en nog eens geprobeerd, het zou toch een keer gaan lukken. Dat vervelende statief, waar ik zoveel foto's mee maakte en me zo goed hielp om foto's van de dansers te maken die geen honderste van een seconde stilstonden op het podium, dat zelfde statief zorgde er nu voor dat ik de druppels moeilijk kon volgen laat staan om nog een foto ervan te maken. Ik begon me te ergeren, dus het werd tijd om te stoppen. Of toch nog heel even doorgaan.....

Zondagmorgen vroeg opgestaan en de bak weer met water gevuld. Ik had een goed gevoel dat het vandaag ging lukken. Het begon er al vlug mee dat ik met mijn net gewassen haren in de bak met water en olie hing. Ik kreeg maar geen mooie druppels en achteraf bleek dat ik het verkeerde flesje met olie gebruikt had. Even later viel de band van de fotocamera in het water en of dat nog niet genoeg was viel mijn afstandsbediening er ook nog in. Weer irritatie, ging het dan vandaag ook niet lukken, dat zou toch niet. En inderdaad, ik kreeg mooie foto's maar niet hoe ik het wilde.

Maandagmorgen eerst wat gepoetst en tussen het wassen door nog een poging wagen. Ik moest en zou mijn doel bereiken. Het was druk in mijn hoofd, al die "figuurlijke" druppels zaten er nog in. Het werd tijd dat ze eruit kwamen en dan ook nog met een mooi detailtje erin. Als ik ergens kwam zag ik allerlei dingen met kleine details waarvan ik dacht: "Dat zou leuk zijn in de druppels". Maar ja, ik kreeg het niet IN de druppels. Vandaag met een rietje in de druppels gestoken om ze op de juiste plek te brengen. Ik begon figuurtjes ervan te maken. Voordat ik dan de camera erboven gehangen had, waren ze weer weg gedreven. Ik wilde de computer op de camera aansluiten, dan zou ik meteen kunnen zien of de druppels scherp waren. Helaas had ik mijn kabel ergens anders liggen, dus dat kon ik vergeten.

Dinsdag had ik niet veel tijd om te proberen. Het irriteerde me dat ik de druppels niet zo kreeg als ik ze wilde hebben. Toch nog een kabel gevonden, maar ik dacht dat die kapot was. En inderdaad de computer zag de camera niet. Van mijn man een andere kabel gekregen en gelukkig die deed het. Het was een heel lange en dunne kabel. Trap er maar niet op, werd me gezegd. Tja...... Om de druppels op de juiste plek te krijgen was ik erachter gekomen dat als ik met een rietje blies, het water schoon bleef en de druppels ook. Wat een idee. Maar NU WIL IK DIE DETAILS VAN DE ACHTERGROND IN DE DRUPPELS!!!! Die druppels moeten uit mijn hoofd. Toch even proberen, dan maar vlug zonder statief. Dat ging wat vlugger, omdat ik zo weinig tijd had. En waarempel het lukte. Ik kreeg druppels met de achtergrond erin. Doordat ik het statief niet gebruikte en steunde op mijn knieën en bovenbenen kon ik de camera toch stilhouden, en kon de druppels veel sneller volgen. En wat gebeurde er...... Het lukte! Wauw. Wat een heerlijk gevoel. Het was gelukt! Morgen met alle leuke papiertjes nog eens proberen.

En inderdaad de volgende dag ging het als een trein. Eerst ging nog even het lampje kapot, dus vlug naar de winkel om een nieuw te kopen. Daarna alle papiertjes uitgeprobeerd. Zo kwam ik erachter dat niet alle papier het even goed deed. Het papier met de felste kleuren zorgde voor het mooiste effect. Straks de mooiste foto's maar uitzoeken.

Wauw een euforie, het was eindelijk gelukt, mijn doel was bereikt. En wat ook belangrijk was.....alle druppels uit mijn hoofd. En nu wat anders en voorlopig geen druppels meer!

Klik HIER voor alle foto's van olie op water.