Het is alweer een paar weekjes geleden dat ik een fotoshoot heb gedaan met Wies. We hadden van tevoren mijn wens besproken om een shoot te doen met een witte achtergrond in combinatie met een model in witte kleren, dus dat was de planning voor vandaag.

We hadden een week eerder ook al gepland om deze shoot te doen, maar die dag verliep iets anders dan gedacht. ’s Morgens was ik met mijn echtgenoot naar verschillende garages gaan kijken voor een andere auto. We hadden echter niets gevonden dat aan onze wensen voldeed. In de auto bespraken we waar we nog voor een auto konden gaan kijken en thuis aangekomen ging ik meteen naar internet en bekeken we een aantal mogelijkheden. Mijn echtgenoot ging naar buiten om iets te pakken uit te garage, maar vloog meteen weer terug naar binnen en riep brand. Ik dacht dat ik hem verkeerd verstaan had, maar hij rende naar zijn telefoon en belde de brandweer. Ik dacht geschrokken waar hebben we dan brand, want ik zag niets. Ook vlug naar buiten gegaan en ik hoorde het vuur al knetteren. Een stukje verderop bij de buren van de achterburen stond een heg in brand met hoge vlammen. Ik vond het een beetje akelig. Ik had nog nooit vuur zo dicht bij ons huis meegemaakt. Geen fijn gevoel. Gelukkig was het de heg en niet het huis, maar ik zag ook een caravan in de buurt van de brand staan en die stond naast het huis. Een brand kan vreemde en ongewenste dingen doen en dat heb je niet in de hand, dus de bewoners probeerden met een tuinslang met een heel smal straaltje het vuur te blussen. Ze wilden natuurlijk iets doen, maar waarschijnlijk lachten de vlammen er eens om, want ze gingen even fel verder. Een tijdje later kwam de brandweer. Op tijd van een paar minuten was het vuur geblust. Van de heg was op die plaats niets meer over.

Maar vandaag ging ik een fotoshoot doen, dus over naar de orde van de dag. Binnen begon ik alles klaar te zetten. De shoot zou in een woonkamerstudio gebeuren, míjn woonkamer wel te verstaan. De lampen stonden vrij snel op de statieven. Daarna de softboxen even in elkaar zetten. Even….. een paar uren later was ik er nog niet klaar mee. De eerste stond op een gegeven moment in elkaar en op naar de volgende. Dit was een octasoftbox. Octa staat voor 8 hoekig, maar dat had je waarschijnlijk wel begrepen, dus er zaten 8 baleinen (stokken) bij die op de juiste plaats moesten komen. Om een lang verhaal kort te houden. De octa en de volgende softbox waren niet in elkaar te zetten. Het klopte gewoonweg niet. Van een fotoshoot zou vandaag niets meer komen. De volgende dag terug naar de winkel en wat bleek, er zaten verkeerde onderdelen bij! Het was geen wonder dat ik het niet in elkaar gezet kreeg. Wat een dag…. Ergernis ten top!

Een week later ging het dan toch gebeuren. De fotoshoot “Wies in wit”. Eerst even uitgelegd hoe een model dient te gaan staan, de houding besproken, de gezichtsuitdrukkingen etc.
Daarna gingen we de belichting afstellen en begonnen we met de shoot. Na een onwennig begin kwamen er op mijn vraag naar andere poses meteen verschillende andere poses. Het liep als een trein. Eigenlijk een verkeerd vergelijk, want de trein loopt hier nooit op tijd. Laat me daar niet aan denken. De fotoshoot verliep echter prima. Het was leuk en gezellig. Op een gegeven moment waren we beiden uitgeput en zijn we gestopt. Het resultaat is te zien in de serie. We zijn er beiden erg tevreden over. Ik heb alweer plannen voor een volgende keer.

Voor degenen die denken dat ik een beetje op het model lijk, dat zou nog eens goed gunnen, want het is mijn moeder.

Klik HIER voor alle foto's van de fotoshoot "Wies in wit" en de overige portretfoto's van volwassenen.